Gaan staan voor je visie. Je uitspreken. Jezelf laten zien. In dit geval op een podium, voor een groep. Ik vind dat spannend. “Kunnen mensen mijn visie volgen? Wat vinden ze ervan? Kan ik het wel? Vinden ze mij wel leuk? Mag ik er zijn of word ik uitgelachen of afgewezen? …, …” Zomaar een greep van wat er door mij heen gaat als ik op dat podium sta.
En toch sta ik er. Kies ik ervoor de stemmen NIET te geloven. Doe ik het gewoon. En blijf ik in mezelf investeren om te groeien. En hoe spannend ook, het is vooral ZO HELEND. Het gaat namelijk niet om mij of om jou. Ik heb iets te doen in de wereld. NET ALS JIJ!
Gaan staan voor jezelf
En dat lukt nou eenmaal alleen als je jezelf laat zien. Je jezelf zichtbaar maakt. Als je jezelf uitspreekt. Hoe spannend misschien ook! Maar weet dan: Elk moment heb je een keuze. Geloof ik die stemmetjes – en laat ik mijn verlangens (deels) varen?
Of erken ik deze stemmen – maar luister ik er niet naar en doe ik het toch. Ga ik er dwars doorheen en volg ik mijn dromen. Op welk vlak dan ook. Als jij je dromen volgt, je niet laat tegenhouden door angst, door perfectionisme, door niet durven investeren in jezelf of door welke beperkende gedachten dan ook:
WEET DAT JE DAT NIET ALLEEN VOOR JEZELF DOET.
Onbewust geef je je kinderen ook de ruimte om hun dromen te volgen. Om te proberen en te ervaren, om te denken in mogelijkheden en om een groei-mindset te ontwikkelen. Dát is wat gevoelens van geluk creëert. Dat is wat voldoening geeft. Dat is wat de wereld een mooiere plek maakt.
JA! Je dient het wel zelf te doen – maar je hoeft het niet alleen te doen.
